توضیحات
تاریخچه خودرو میتسوبیشی لنسر
اتومبیل ميتسوبيشي لنسر از سال ۱۹۹۲ تا کنون توليد میشود. طراحي این ماشین، موتور جلو، خودرو چهار چرخ محرک است. در همه مدلهایی که تاکنون از این خودرو تولیدشدهاند از موتور ۲ ليتري دو ميل سوپاپ همراه با توربو شارژر استفاده کردهاند. تا الان ده نسل از میتسوبیشی لنسر وارد بازار شده است. در ادامه به توضیح پدل شیفتر میتسوبیشی لنسر می پردازیم.
مقدمهای در رابطه با پدل شیفتر میتسوبیشی لنسر
پدل شيفتر میتسوبیشی لنسر دو دکمه دارد یکی برای کمتر کردن و دیگری برای بیشتر کردن دنده بکار میروند و در پشت فرمان واقع شدهاند. اگر هردو دکمه یا پدل را همزمان بگیرید دنده خلاص خواهد شد. با پیشرفتهایی که مشاهده میشود میتوان روزي را تصور کرد که گیربکسهای دستی درست مانند نوارهاي کاست، به کلی کاربرد خود را از دست بدهند و به تاریخ بپیوندند. گیربکسهای خودکار نیز همزمان با پیشرفت دانش و فناوری، مدرنتر شده و قابلیت اطمينان آنها نیز بیشتر شده است. به همین منوال نقاط ضعفشان به تدریج برطرف شده و بر مزیتهای آنها افزوده شده است. DCT (گيربکس با کلاچ دوگانه) و CVT (گيربکس متغير پيوسته) دو نوع مختلف گیربکسهای خودکار هستند که CVT ها با این که در اوج تکنولوژي قرار دارند بسیار ساده بوده و کارایی بسیاری دارند. البته CVT خسته کننده است زیرا در این نوع گیربکس، دنده در دور موتور خاصي عوض میشود برای برطرف کردن این عیب برخی از شرکتها برای CVT ها امکان عوض کردن دستی دنده را هم گذاشتهاند. تعویض دستی در نوع CVT با اهرمهای واقع در پشت فرمان انجام خواهد شد که به نام پدل شيفتر (Paddle Shifter) شناخته میشوند. با پدل شیفتر میتسوبیشی لنسر در هر دور موتوری که مایل باشید میتوانید دنده را عوض کنید. کار DCT ها به مقدار زیادی مشابه گیربکسهای دستي میباشد. در گیربکس DCT دو کلاچ و چرخ دندهها بهصورت هيدروليکي باهم درگير میباشند. با تجهیز گيربکس DCT به پدل شيفتر میتسوبیشی لنسر و تنظیم وضعيت به Manual میتوان دقيقاً مشابه یک گيربکس دستي معمولی با آن کار کرد.
تاريخچه پدل شیفتر میتسوبیشی لنسر
در سیستم قبلی که در دهه گذشته در بین خودروسازان مرسوم بود با کلاچ و اهرم مياني کنار فرمان، دنده تعویض می شد. در واقع امکان کم و زیاد کردن دنده با سرعت هرچه بیشتر به وسیله آن اهرم بوجود آمده بود. الان گیربکس های خودکار و نیمه خودکار در اتومبیل های مدرن وجود دارند که عوض کردن دنده را بسیار آسان کرده اند. اگر از گذشته دورتر بررسی کنیم در سال 1901، آقای بولی یک روش جدید برای عوض کردن دنده پیشنهاد کرد. پیشنهاد بولی این بود که در میان غربیلک فرمان، غربیلک کوچک دیگری گذاشته شود که راننده بتواند بدون گرفتن کلاچ و فقط با چرخاندن آن، دنده را سبک و سنگین نماید. شرکت فراری پس از این که شکست های زیادی را تجربه کرد گیربکسی طراحی نمود که در آن تعویض دنده، با نیروی هیدروالکترونیک توسط دو پدال کوچک کنار فرمان انجام می شد. حضور این گیربکس در بازار، اتفاق مهمی برای مسابقات فرمولا بود. در گام بعدی، فراري از گيربکسF1 استفاده کرد که اولین محصول در استفاده از پدل شيفتر بحساب می آید. پس از آن شرکتهای بي ام دبليو و آلفارومئو هم از سيستم هاي همانندی استفاده کردند.