توضیحات
تاریخچه خودرو رنو کلئوس
این اتومبیل که نام آن به انگلیسی Renault Koleos است يک SUV جمع و جور میباشد. این ماشین در نخستین مرتبه به عنوان يک ماشين مفهومي (کانسپت) در سال ۲۰۰۰ در نمايشگاه خودروي ژنو به نمایش گذاشته شد پس از آن مجدداً در سال ۲۰۰۶ در پاريس به نمايش درآمد. در سال ۲۰۱۶ نیز نسل دوم این اتومبیل با تفاوتهاي فراوان ظاهري و فني نسبت به نسل اول با امکاناتی از قبیل نورپردازي داخل کابين، استارت دکمهاي Keyless، صندليهاي عقب با قابليت تاشو، چراغهاي LED جلو مجهز به حسگر تاريکي هوا به همراه چراغهاي LED روز روشن و … ارائه گشت. در ادامه به توضیح سیستم پدل شیفتر رنو کلئوس می پردازیم.
مزیت های پدل شیفتر رنو کلئوس
اولین دلیل یا مزیت استفاده از پدل شیفتر در کنار فرمان این است که راننده به نگهداشتن دست ها بر روی فرمان مجبور شود. مطمئناً بسیاری از رانندگان را دیده اید که در حال رانندگی، دستهایشان بر روي غربيلک فرمان در حالتهای ساعت 11:05 و يا 7:25 قرار دارد يا يک دستشان روي کنسول گذاشته شده است. هیچ کدام از این سه حالت از منظر تسلط بر فرمان صحیح نیستند. حالت صحيح دست ها روي فرمان برای تسلط کامل، حالت ساعت 10:10 است. راننده جهت استفاده از پدل شيفتر، باید دست های خود را در حالت صحيح 10:10روي فرمان قراردهد که در چنین حالتی رانندگي ايمن تر می باشد. با بکارگیری پدل شيفتر در یک اتومبیل، اهرم تعويض دنده حذف میشود و کنسول وسط ماشین خلوت میشود. بعلت این که بیشتر قسمت هاي ماشینهای مدرن امروزی الکترونيکي هستند خالی شدن کنسول وسط برای گذاشتن چند کلید الکترونیکی در آن قسمت بسیار مفید خواهد بود البته به زیبایی خودرو نیز می افزاید. مزیت بعدی پدل شیفتر رنو کلئوس که در اینجا می توان نام برد، آسان تر کردن رانندگی است.
تاريخچه پدل شیفتر رنو کلئوس
در سیستم های گذشته، تعویض دنده بوسیله کلاچ و اهرم مياني که در کنار فرمان بود توسط راننده انجام می شد. البته منظور از اهرم واقع در کنار فرمان، اهرمهایی نیست که در دهه 70 تا 90 در خودروهای امریکایی بکار میرفت بلکه اهرمهایی هستند که در همین دهه گذشته بین شرکت های خودروسازی در تولیداتشان مرسوم شده اند. بوسیله اهرمهای مذکور، افزایش و کاهش دنده انجام می شد اما این تغییر دنده توسط اهرم های یاد شده به سریعترین شکل ممکن انجام می شد. در خودروهای پیشرفته امروزی گيربکس هاي خودکار و نيمه خودکار وجود دارند که تعویض دنده بسیار ساده تر شده است. آقای بولی در سال 1901 در کشور فرانسه یک متد جدید برای تعویض دنده ارائه کرد که در این ایده، یک غربیلک کوچک دیگر در میان غربیلک فرمان گذاشته شود که این امکان را برای راننده فراهم کند که آن را بچرخاند و بدون گرفتن کلاچ، دنده را سبک و سنگین نماید. کمپانی فراری پس از این که شکست های فراوانی را تجربه کرد گیربکسی طراحی نمود که با دو پدال کوچک در مجاورت فرمان به وسیله نیروی هیدروالکترونیک، دنده تعویض می شد. این طرح، اتفاق قابل توجهی در مسابقات فرمولا بود. در مرحله بعد، شرکت فراري از یک گيربکس به نام F1 استفاده کرد که همین گیربکس، اولین ابزار برای بکارگیری پدل شيفتر يا دنده پشت فرمان بوده است. سپس شرکتهای آلفارومئو و بي ام دبليو هم از سيستم هاي مشابه این گیربکس استفاده کردند.